Twee figuren

Twee figuren, een man en een vrouw, zitten met hun ruggen naar elkaar gekeerd. Ze zitten elk op een andere rand van het bed, verzonken in gedachten, beiden in hun eigen wereld. Beide figuren zijn letterlijk en figuurlijk gescheiden. Een strenge snede deelt het bed genadeloos in twee aparte, maar onvolledige delen.
Dit beeld was reeds te zien tijdens het kunstenfestival Watou 2017 dat ging “over alleenigheid en ondraaglijke eenzaamheid”. Deze sculpturen zijn dan ook een mooi voorbeeld van hoe eenzaamheid zich eveneens kan voordoen als je niet alleen bent. Daar waar we bij Dekoninck meestal geconfronteerd worden met op zichzelf staande, geïsoleerde beelden, zien we nu een tweetal. Het prangende gebrek aan communicatie komt hier des te duidelijker naar voren.